Chillend in je hangmat in het binnenland!

Hallo allemaal!

Weer heel wat meegemaakt dus wordt hoog tijd jullie weer eens op de hoogte te stellen!

Donderdag 18 maart is ons onderzoek op de Airport te Zanderij helemaal voltooid. Na 3 weken lang elke dag 1,5 uur heen en weer gereden te hebben met de personeels bus van luchthavenbeheer vinden we het ook wel weer erg lekker om ’s middags heerlijk iets anders te kunnen doen. Al met al zijn de 3 weken onderzoek heel hard voorbij gevlogen en is het allemaal echt super goed gegaan. De enquêteurs (lokale studenten) hebben ons enorm geholpen en zonder had het ook waarschijnlijk niet gelukt,dus echt toppie!

Donderdag 18 maart weer rond 24:00 thuis gekomen om vervolgens om half 5 weer opgehaald te worden voor onze trip naar het binnenland! Kort nachtje gehad, maar we waren zo slim geweest om alles al de ochtend ervoor in te pakken dus we waren snel weg. Na uiteraard een half uur wachten kwam de bus waarmee wij richting Nickerie vertrokken. De bussen waren in principe prima, behalve voor de mensen die op de klapstoeltjes moesten zitten. Snel zo’n lekkere stoel bemachtigd in de bus voor de tocht naar Nickerie, ongeveer 4 uurtjes. Tussendoor ook nog even lekker een broodje gegeten, was dus prima verzorgd allemaal.
Op Nickerie aangekomen, spullen uit de bus geladen, snel een prima plek bemachtigd in de snelste boot (lees: luxe zachte stoelen i.p.v. een houten plank). Oei oei wat zaten die mensen belabberd zeg,hahaha! De boottocht duurde ongeveer 3 uur, maar helaas hield onze motor er snel mee op. Lagen we dan hoor aan de kust van Guyana, als laatste vertrokken,we hadden tenslotte ook de snelste boot. Klein probleempje met de motor, no spang de zon scheen dus wij vermaakte ons wel. Uiteindelijk is een andere boot terug gekomen om ons te slepen waardoor de motor weer op gang kwam. Daarna even iedereen asociaal hard ingehaald waardoor wij ons lolletje weer terug hadden. Trouwens nog harder moeten lachen dat de mensen in de andere boten kleddernat werden en wij niet,haha!

Op Apoera (binnenland) aangekomen,waar we verbleven in een guesthouse, moesten we met z’n tienen in de achterbak van een jeep nog even naar het guesthouse gebracht worden. Nou een ware beproeving, want zie maar eens te blijven zitten op die bauxiet wegen met enorme kuilen en hobbels. In het guesthouse onze hangmatten opgehangen en een beetje de boel verkend. ’S avonds lekker Saoto soep gegeten en daarna “heerlijk” naar ons bed. Tsjaa de een vind het heerlijk slapen, maar ik kan er toch niet lekker in liggen dus het was een erg lange nacht zo in mijn hangmat. Ik was overigs erg blij (lees: dolgelukkig) dat ik een hangmat klamboe had gekocht, want we hadden namelijk huisgenoten. Nee dit keer geen kleine kakkerlakjes, of kleine hagedissen, nee maar liefst 3 vogelspinnen! Gelukkig kon er doordat ik mijn klamboe helemaal dicht gebonden had, nog geen mier naar binnen dus heb wel veilig geslapen hoor pa en ma! De volgende ochtend vroeg ontbijt om naar de Blanche Marie Vallen te vertrekken. Een mooie jeep uitgezocht waar ik heerlijk 4 uur lang op de waterflessen kon zitten. De weg naar de vallen ging van bauxiet wegen over in de echte jungle. De weg in de jungle was zo breed als de jeep zelf, waardoor je dus moest wegduiken voor takken die ineens tevoorschijn kwamen. Paar kleine schrammen en 4 uur later aangekomen veilig aangekomen bij de Blanche Marie vallen. Even lekker bami gegeten en via een junglepad naar de vallen gelopen. Prachtige brede vallen waarin we heerlijk hebben gebadderd. Helaas stopte de zon ermee dus hebben we een lekker tropisch regenbuitje mee gemaakt bij de vallen. Minder leuk was de terugreis naar Apoera, de waterflesjes waren ondertussen op, dus moest wel op de stalen wieldop zitten, pff wat duurt zo’n rit dan lang, ging trouwens ook nog eens regenen dus me lol kon niet op.


’s Avonds stond een echt indiaans feest op de planning dus na snel omkleden en rijst met kip gegeten te hebben, wij met ze allen naar het feest toe. Helaas bleek het niets cultureels of iets dergelijks te zijn, sterker nog er was geen kip binnen. Er moest 10 SRD ( 2,5 euro) betaald worden als entree, als gevolg dat iedereen dus buiten stond (de Surinamers lijken wel een beetje op de Nederlanders). Zo Nederlands als we zijn wilde de groep niet naar binnen en zijn we naar een ander tentje geweest ( lees: een hutje in iemand zijn achtertuin) De dj wilde nog wel even een nummer draaien,die was al gestopt, en hebben we nog een gezellige avond gehad. De volgende ochtend weer vroeg op om een echt traditioneel indianen dorpje te bezoeken. Helaas waren we alleen uitgenodigd om de zelf gemaakte sieraden te kunnen kopen. Dus veel van het dorpje weten we nog niet, maar er was een prachtig uitzicht over de rivier,dus even een fotomoment! Daarna nog even naar een oud treinstation gereden. Een onwijs groot station, met een treinrails naar het binnenland. Alleen ongelofelijk genoeg is het nooit in gebruik genomen, raar! Na de lunch naar een zandbank gevaren om daar nog even lekker te zonnen. Dat we een paar uur hebben moeten wachten tot de zandbank droog was en de boot arriveerde laten we achterwegen, we zijn tenslotte in Suriname!

’s Avonds gebarbecued, lekkere bakabanaas gegeten en tsjaa weer kip en rijst, maar wel met heerlijke koolsalade! Na een weer een nachtje in me hangmat moesten we 6uur in de ochtend paraat staan om weer naar huis te vertrekken. Ik was er als de kippen bij om weer dat plekje te krijgen in die snelle boot! En…het is gelukt hoor. Helaas was het mankementje aan de boot nog niet helemaal gemaakt,waardoor we 3 keer hebben moeten stoppen om het “even” te repareren. Maar al met al zijn we weer droog en als eerste aangekomen op Nickerie. Helaas iets te laat met het zoeken van een plekje in de bus,waardoor ik dus op zo heerlijk comfortabel klapstoeltje moest zitten. Na een hele lange rit zijn we weer terug in de stad en hebben we maar meteen het fornuis en de wasmachines volle toeren laten draaien om alle bauxiet uit de kleren te krijgen. Wat een verademing trouwens is onze koude douche in vergelijking met het pisstraaltje van de douche in het guesthouse in Apoera (lees: waarbij je ook op je hurken moest, omdat de douchekop niet werkte!) ’s Avonds heerlijk gegeten en kon ik eindelijk in een echt bed slapen,heerlijk!

Het was een erg leuk lang weekend in het binnenland. Morgen (de 28ste) gaan we naar Galibi om reuze schildpadden te spotten op het strand!

Ben weer erg benieuwd wat we zullen gaan zien!

Thnx voor de berichtjes maar weer, nog steeds leuk om te lezen :)

Liefs Simone